Tajemnica "Genesis" - wątek główny

Cecylia nie wahała się ani chwili. Szybko podbiegła do leżącego tam mężczyzny, żeby zbadać co się z nim stało. Nie dysponowała lekami, ale może sama jej wiedza medyczna mogła wystarczyć.

Wiadomo o co chodzi. Używam na nim umiejętności leczenie...

Cecylia

Kobieta podbiegła do leżącego. Uklękła przy nim. Sprawdziła puls, był szybki ale miarowy. Był nieprzytomny. Sprawdziła jego źrenice. Nie miała ze sobą, żadnego źródła światła. Jednak widywała już identyczne przypadki. Pot na twarzy, trzęsące się dłonie (które nadal trzęsły się pomimo iż człowiek leżał nieprzytomny). Oznaki odstawienia. Ale czego? Od 2170 wszelkiego rodzaju farmakologiczne środki zalały planety. To mogło być wszystko od zwykłej morfiny po najdziwniejsze i egzotyczne dragi. Nie myślała długo. Pierwsze co trzeba zrobić to ocucić tego mężczyznę i dowiedzieć sie coś więcej. Bez próbki krwi i laboratorium dużo się nie dowie. On musiał być jej jedynym źródłem informacji...

Reed podbiegł do "złotej rączki"
- Trzeba go przenieść do ambulatorium. Cecylia możne znajdziesz tam jakieś środki które mogą go postawić na nogi. Trochę soli trzeźwiących i adrenaliny powinny go postawić na nogi i nakręcić jak zegar sprężynowy chociaż na chwile. Ja i Jefrey przeniesiemy go. Nie będzie chłopak leżał na korytarzu.
Reed podniósł kruszynkę. Wydawał się dziwnie lekki, tylko ta blaszana ręka trochę ciążyła. Mimo iż niósł dorosłego człowieka nie spowolniło go to szedł równym krokiem za Cecylią.

- Czekajcie... Wystarczy go ocucić... - Cecylia ręką odgoniłą Jefreya i Reeda, którzy stali zbyt blisko - Ja się tym zajmę...
W tym momencie lekko podwinęła rękaw i zaczęła lekko klepać "bezimiennego" mężczyznę po policzku.
- Jak masz na imię? - Z tego co pamiętała powinna sprawdzić jego świadomość zadając mu pytania - Ile widzisz palców? - Po chwili namysłu zadała też pytanie z całkiem innej baczki - ... Co wiesz na temat NBWM?

No to teraz używam leczenia...

Reed poszedł do ambulatorium poszukać czegoś co mogło by się przydać. Nie znał się na lekach. Wiedział tylko jak zabandażować ranę bądź jak ośnieżyć ból. Mimo wszystko poszedł nie lubił stać i patrzeć jak inni pracują. To nie w jego stylu źle się z tym czuł.

POSTAĆ SAMAELA

Czuł jak kobieca dłoń klepie go mocno po policzku. Słyszał, że coś do niego mówi. Pokazywała mu trzy palce i pytała o coś jeszcze. W głowie mu huczało. Nadal jednak wiedział, że potrzebuje Pyłu. Dawkę i to porządną.... Skąd tylko do cholery ją wziąć w tym przeklętym miejscu...

Mężczyzna lekko rozchylił powieki... ledwo widział... wszystko spowijała dziwna mgła... kobieta klepała go po policzku... ledwo to odczuwał... pokazywała mu trzy palce... Nagłym skurczem mocno schwycił kobietę za ramię.
- Pył Callisto! - Westchnął głośno, a jego gałki oczne znów uciekły w górę, znikając pod zamkniętymi powiekami. Dalej leżał bez czucia...

Dziewczyna odwróciła się do Jefreya i Reeda.
- Pył Callisto to narkotyk. To pochodna amfetaminy z domieszką nowego pierwiastka znalezionego na Callisto. On... - Spojrzała na "bezimiennego" - On musiał być od niego uzależniony. Nie słyszałam nigdy o przypadkach mdlenia z powodów uzależnień tego typu specyfikiem.
Domyślała się, że Pył Callisto nie wchodził w skład apteczek na Genesis. Zmartwiła się faktem, że "złota rączka" zemdlał z braku narkotyku. A co gdyby umarł? Medycyna nigdy nie była regułą... Musieli coś zrobić żeby nie pozwolić mu umrzeć, był im potrzebny. Tylko on potrafił obchodzić się ze sprzętem.
- Będziemy musieli znaleźć dla niego ten narkotyk. - Postanowiła - Chłopaki, zanieście go do ambulatorium na stół, niech tam na nas czeka...
Po czym udała się wzdłuż korytarza...

Reed wrócił się kawałek, zabrał omdlałego i na rekach zaniósł go do ambulatorium a następnie delikatnie położył na stole.
- A jak wygląda ten cały pyłek?

Cecylia

Naliczyła 22 pary drzwi. Czyli teoretycznie 22 pomieszczenia. Były opisane różnie. Magazyn, pokoje socjalne, pomieszczenie ochrony, stołówka, główny generator A, główny generator B. Dużo czasu jej zajmie zanim znajdzie coś sensownego. Gdy dotarła do końca korytarza stwierdziła, że rozchodzi się on an dwa inne. W lewo i prawo. "Do sekcji Krio V" i "Do sekcji Krio VI"... A więc było tu więcej "lodówek" niż tylko ich cztery. Spojrzała w lewo i w prawo. Obydwa korytarze były słabo oświetlone ale niezbyt długie [około 20m]. Kończyły sie dużymi masywnymi drzwiami. Cecylia otworzyła szeroko oczy gdy jedne z nich [te po lewej] otworzyły się cicho... wstrzymała oddech nie będąc pewna co zobaczy... Pies. Zwykły pies... Czy ją oczy mylą? Gdy czworonóg ruszył w jej kierunku drzwi zamknęły się za nim głucho. Gdy zbliżał się powoli Cecylia dostrzegła swoją pomyłkę. Cholera! To był "Spot" biomorficzny robot stróżujący. Wiedziała, że takim wgrywa się programy aby pilnowały danego terenu. Po wprowadzeniu ich do użytku cywilnego wielu złodziei odeszło na emeryturę i nierzadko musiało sobie kupić jakąś sztuczną kończynę. "Spot" warknął metalicznie i przyspieszył kroku...

- O cholera! - Wykrzyknęła widząc jak "Spot" kieruje się w jej stronę. - Reed? Reed... Zrób coś...
Cecylia powoli ruszyła tyłem z powrotem do miejsca w którym stali jeszcze Reed i Jefrey.

Reed nawet nie zdarzył daleko odejść od Jefrey'a to też gdy tylko się odwrócił rzucił nieprzytomnym w kierunku stojącego kolegi
- Jefrey łap.
Następnie wyją broń z kieszeni, uklęk na jedno kolano wycelował w "zwierze" i oddał 2 strzały pierwszy w głowę a drugi z korpus tuż przy jednej z łap

Korytarzem wstrząsnęły dwa potężne strzały. "Spot"-em rzuciło do tyłu. Siła pędu rzuciła go jeszcze w przód i przekoziołkował on kilka metrów aby zaiskrzyć i znieruchomieć. Kilka małych wyładowań spowodowało jednak, że wybuchł on w spektakularnej kuli ognia. [21 - trafienie, 3k6 obrazeń plus 1k6 za dublet razem 4k6 obrażeń: 18]
Cecylia padła jak długa zasłaniając głowę rękoma. Reed zasłonił twarz ramieniem. Jefrey zaś nadal stał jak zahipnotyzowany...

Wielki huk odbijający się w korytarzu jeszcze chwilę pobrzmiewał w uszach pani doktor. Udało jej się jednak wstać i już po chwili była gotowa do dalszej drogi wzdłuż korytarza.
- Może będzie lepiej jak będziesz się trzymał bliżej mnie Reed? - Po tych słowach ruszyła dalej przed siebie, tym razem trochę ostrożniej patrząc cały czas bezpiecznie przed siebie. - A ty, co? - Zwróciła się do Jefreya - Nie idziesz z nami?

-Jefreya niech lepiej zaniesie naszego nieprzytomnego do ambulatorium i go przypilnuje. Nie może zostać bez opieki. Ja idę z Tobą.
Reed ruszył w ślad za panią doktor

- Niech będzie - Nie sprzeczał się z nimi wiedział ze lepiej będzie jak ich posłucha, westchnął głośno czyniąc powierzone mu zadanie.

Jefrey

Podniósł "złotą rączkę" i z trudem zaniósł do ambulatorium. Zastanawiał się nad jednym. Jeśli jego podopieczny dostanie znów jakiegoś ataku... to co ma robić? Jedyna osoba znająca się na medycynie ruszyła w poszukiwaniu "lekarstwa". Zabrali też ze sobą jedyny egzemplarz broni jaki był w ich posiadaniu... Traump zaczął się rozglądać za czymś co by mu pomogło w obronie gdyby kolejny "Spot" chciał ich zaatakować...

Cecylia i Reed

Doszli do rozwidlenia. Skręcili w lewo. Oboje mogli się przyjrzeć ogromnym drzwiom, z których wyszedł "Spot". Teraz jego szczątki dopalały się na korytarzu. Błysnęła im myśl. Przecież powinny tu być jakieś zautomatyzowane służby porządkowe, które powinny zareagować na taki incydent...
Nic jednak się nie wydarzyło. Doszli do końca korytarza. Przy drzwiach był panel kontrolny i informacja: "uwaga, strefa zmiennej grawitacji wektorowej". A więc mogą się spodziewać, że wejdą gdzieś gdzie siła ciążenia ma inny wektor... Dziwne rozwiązanie. Reed odbezpieczył broń na wypadek gdyby spotkali więcej "Spot"-ów. Cecylia przyjrzała się dokładniej panelowi kontrolnemu. W jego górnym rogu mrugała jakaś kontrolka. Jednak ani ona ani Reed nie mieli pojęcia co to oznacza.
Wprawne oko Reed'a dostrzegło również kamerę umieszczoną nad wejściem. Jej czujny obiektyw wpatrzony był nich oboje...

Cecylia wdusiła przycisk otwierający wrota. Najpierw weszli w wąski korytarz. Potem na niewielką platformę, na której widniał napis "Zmiana wektora grawitacji". Gdy czujniki wyczuły nacisk bariera zabezpieczająca zamknęła się za nimi a sama platforma przesunęła się o kat 90 stopni. Z poczatku myśleli, że za chwilę wylecą w przód i spadną, jednak nic się takiego nie stało. Miarowe buczenie silników grawitacyjnych pod nimi dało im poczucie bezpieczeństwa. Gdy byli w nowym położeniu rozejrzeli się...

Nad nimi była ogromna kopuła. Miała z pewnością kilkaset metrów średnicy. Byłą oszklona, jednak nie widać było przez nią nic poza czernią [kosmosu?]. Spojrzeli przed siebie. Hala byłą okrągła. "Na oko" miała może z 200 metrów. Po drugiej stronie znajdowała się podobna platforma i podobne wrota położone teraz na płask. Na środku hali było pomieszczenie kontrolne. Zaś wkoło... w koło były hibernatory kriogeniczne. Mnóstwo. Setki. Tysiące... pustych "lodówek" umieszczonych wkoło pomieszczenia kontrolnego w trzech kondygnacjach. Każda była ponumerowana. Zarówno Cecylia jak i Reed wiedzieli dokładnie ile ich tu jest. Trzy tysiące. Trzy tysiące pustych "lodówek". Trzy tysiące lodówek, które powinny być pełne... Reed nacisnął przycisk i platforma zjechała kilkadziesiąt metrów... Znaleźli się na dole... Bariera zabezpieczająca otworzyła się z sykiem. Poczuli się cholernie mali i w tym cholernie pustym miejscu...

Cecylia była zaskoczona zmianą w grawitacji. Przez chwilę myślała, że spadnie w dół, lecz jednak tak się nie stało. Kiedy już obeznała się z sytuacją Zeszła na sam koniec pionowej ściany sprawdzając, czy niższa część, pierwotne podłoże, ma przyczepność.
- Reed, chodź za mną. Zajrzę do kontrolki, a ty ubezpieczaj mnie w razie gdyby byli tu jacyś "robo-strażnicy".
Pokierowała się w stronę panelu kontrolnego na środku sali...

///EDIT by Game Master

A jednak mnie nie zrozumiałeś Razz

. Tu ciążenie jest takie samo jak tam, jednak znajdujecie się hmmm... jakby na ścianie poprzedniego korytarza odchyleni o kąt prosty. Poniższy rysunek prezentuje co się z wami stało Wink

Strzałki określają kierunek grawitacji. Mówiłem, pytać Razz

koniec edita ///

EDIT by Kwiatek
A tam Danny gadasz. Razz

Jak tak stawiasz sprawę to ok, ale jako mistrz mógł być to opisać ładniej a nikt nie musiałby cię o nic pytać. Zmieniam posta.
Ps. Wywalam ten rysunek bo szpeci mojego posta. Very Happy

Ps.2 Poza tym nikt poza mną i tak się aktywnie nie udziela tak więc dla mnie mógł byś zrobić wyjątek. Razz

- Nie ma problemu. Jak myślisz co się stało z tymi ludźmi? czy oni w ogóle tu byli?
Reed'a czuł się tu jakoś dziwnie. Szedł obok Cecyli i rozglądał się badawczo. Wiedział, że są w miejscu w którym można się łatwo schować i zaatakować z zaskoczenia. Nie lubił takich pomieszczeń.

Ps. Ja też staram się być aktywny jak mogę. Teraz czekałem, aż poprawisz posta Razz

Zerkał co chwila z ukosa czy "złotą raczkę" czy aby nic mu się nie dzieje lub nic nie nadchodzi, lecz nadal szperajac w poszukiwaniu czegos co mogłoby się w jakikolwiek sposób przydać.

Cecylia

Podeszła do panelu. Było tam kilka monitorów i panele kontrolne. Kliknęła kilka razy przyciskami i zaklęła pod nosem. Tak samo jak w DataPodzie i tutaj występowała ta sama usterka, wirus czy jak to tam zwał. Jednak jej wzrok padł na małe przenośne urządzenie. Podniosła go i włączyła. To co tam wyczytała sprawiło, że serce zabiło jej mocniej. Nie mogła uwierzyć własnym oczom... [wiadomo gdzie to przeczytasz Smile

]

Reed

Przeszedł ostrożnym acz szybkim krokiem do drugiej platformy. Wjechał na górę i znów odczuł zmianę wektora grawitacji. Czuł się teraz śmiesznie. On był tu a Cecylia według jego punktu odniesienia znajdowała się na ścianie...
Podszedł do drzwi. Coś tu nie było tak. Odruchowo sięgnął po broń. Na panelu kontrolnym mrugała ta sama kontrolka. Podszedł do drzwi nasłuchując...
Nagle coś walnęło w nie z drugiej strony. Huk był potężny i głuchy. Potężne wrota wygięły się lekko przy drugim uderzeniu a ze szczeliny poczęła lecieć woda. Reed przypomniał sobie co oznacza mrugająca kontrolka. Nieszczelność któregoś z systemów. Czyli tamten pokład był zalany... Ale co do cholery tak tłukło w drzwi?!
Kolejne uderzenie. A potem cisza. Chyba to coś dało za wygraną. Jednak teraz Reed'a niepokoił fakt, że małą strużka wody może się przerodzić w prawdziwy potop. A jeśli zaleje i ich pokłady to coś czymkolwiek było na pewno znajdzie tu drogę...

Jefrey

"Złota rączka" nadal był nieprzytomny. Jefrey przeszukał ambulatorium. Nie znalazł jednak nic czym mógłby walczyć. Był przekonany, że widział w korytarzu pokój oznaczony jako "Pomieszczenie ochrony". Może tam będzie jakaś broń. Jego rozmyślania przerwał nagle odgłos zamykanych się wrót. Jefrey nie był pewny czy wracają Cecylia i Reed. Wyjrzał na korytarz. To co zobaczył przeraziło go nie na żarty. Zza zakrętu [tego po prawo] wyszedł humanoidalny robot.

[link widoczny dla zalogowanych]

Widywał takie w miastach. Był to robot policyjny. Jefrey nie obawiał się tego. Obawiał się jego uzbrojenia... Jeśli sobie dobrze przypomniał maszyna ta zwała się UPE - uzbrojona policyjna eskorta. Uzbrojona w KM i granatnik... Tego drugiego nie użyje chyba na pokładzie statku?! Był na drugim końcu korytarza i szedł w ich kierunku...

POSTAĆ SAMAEL'A
"Złota rączka" tak jakby wyczuł nerwowość Jefrey'a. Otworzył oczy. Chyba atak mu minął gdyż czuł się dobrze. Niewiarygodnie dobrze. A najdziwniejsze było to, że wiedział doskonale co się święci. Korytarzem szedł UPE a Jefrey nie wiedział co robić. On sam też niewiele wiedział ale działać trzeba było...

Mężczyzna wstał szybko i wciągnął za ramię Jefrey'a do pomieszczenia. Wskazał tylko palcem na usta by ten zachował ciszę...
Atak chyba mu minął bo poczuł się o wiele lepiej. Lekko otumaniony wyczuł nerwowość drugiego mężczyzny. UPE zbliżało się do nich więc nie mogli sobie pozwolić na zwrócenie na siebie jego uwagi... Tylko czy to był mogel z wbudowaną kamerą termowizyjną?
Rozejrzał się po pomieszczeniu. Szukał czegoś ciężkiego, ale zarazem dość poręcznego. Najodpowiedniejsza tutaj była by gaśnica....

P.S.
Kwiatku drogi: Zauważ, że moja postać jest nieprzytomna (a raczej była), też bym pisał jakbym mógł, ale to nie zmienia tego, iż śledzę temat na bieżąco Very Happy

A co do omdlenia to nie był mój własny wybór tylko efekt braku środka od którego jestem uzależniony. Przynajmniej wszystko tak wynika jasno z tego co pisał Dany. I nie rozdzielałem się Wink

Tylko szedłem a wy staliście i gadaliście Very Happy

Było-minęło...

- Ludzie? Niie, nie wydaje mi się. Powinniśmy tu uważać na zmechanizowanych strażników... - Rozejrzała się dookoła badawczo. - Ten, kto nas obserwuje przez te kamery mógł dla nas przygotować jakieś niemiłe niespodzianki.
Szła dalej przed siebie. Nie czuła się tu zbyt pewnie. Zwłaszcza, gdy dostrzegła, że nawet Reed nie jest już taki pewny siebie...

Po przeczytaniu wiadomości zamieszczonej w małym DataPodzie Cecylia przestraszyła się nagle.
- Szybko Reed, musimy wracać do Hanka i Jefreya! - Schowała Palmtopa do kieszeni i ruszyła szybkim tempem w powrotną stronę. - Gdzieś tu powinno być jakieś pomieszczenie ochrony, tam znajdziemy jakąś broń. Noo, dalej Reed, biegiem!

Samaelu miły:
Zwróć uwagę, że te omdlenie było twoim własnym wyborem... Nikt nie kazał ci leżeć tam z Jefreyem. Wg mnie rozdzielanie (jak zwykle) było głupim pomysłem, ale co mogliśmy innego zrobić...?

Reed mocno ścisną bron w ku i ruszył truchtem w drogę powrotną. Nie pamięta skąd kojarzył te zmechanizowane struże ale czuł, że coś się święci niedobrego.
- Coś czuje, że będą spore kłopoty jak spotkamy te puszki

Wszyscy

"Złota rączka" gorączkowo szukał rozwiązania jak ukryć się przed UPE. Nie było gaśnicy, nie było miejsca gdzie mogliby się ufortyfikować. Drzwi od ambulatorium nadal się zamykały i otwierały. Kamera patrzyła czujnie na Jefreya i "złotą rączkę". Robot zbliżał się nieuchronnie...
Cecylia i Reed wypadli zza zakrętu. Dostrzegli automat gdy ten był tuż, tuż przy ambulatorium. Dzieliła ich od niego odległość ponad stu metrów. Był dla nich tylko małym obiektem w oddali. Biegli co sił. Reed ściskał broń i modlił się aby nie zawiodła go.
Jefrey usłyszał jak UPE zbliża się. Był może ze dwadzieścia kroków stąd. Ani on ani "złota rączka" nie znaleźli sposobu na powstrzymanie go choć na chwilę.
Kroki nagle zamarły. UPE zatrzymał się i odwrócił w stronę Cecylii i Reed'a. Był od nich w odległości 50m. Spojrzał nań swymi mechanicznymi oczami i oddał serię w ich kierunku... Zarówno Reed jak i pani doktor odskoczyli zwinnie na boki i skryli się za ściankami, które oddialeły segmenty korytarza od siebie. Najwyraźniej wyszli z tego cało.
Jefrey i "złota rączka" usłyszeli strzały. Ale to nie do nich strzelano. Chyba Cecylia i Reed wrócili...

[Po pierwsze: jak chcecie sobie gawędzić to róbcie to na gg lub PW, nie zaśmiecajcie prosze wątku głównego Smile

. Po drugie sytuacja jest następująca. UPE stoi około 50m od Cecylii i Reeda. Od pomieszczenia ambulatorium dzieli go może z 20 metrów. Dla uproszczenia i aby wsio dzieliło mi się ładnie przez 1,5 będą to odległosci 51m i 21m. Działajcie. Inicjatywa jest następująca: Reed (R), UPE(U), "złota rączka"(S), Cecylia(C) i Jefrey(J). Tyle z mojej strony. Plan poniżej. Wielki czerwony X to pomieszczenie ochrony. Ten fioletowy prostokąt to DataPod naprzeciwko ambulatorium. ]

[link widoczny dla zalogowanych]