KLĄTWA SAMAELA - Akcja w Lesie: GWAHIR

Niziołek nie spodziewał się takiej reakcji elfki. Mimo wszystko strasznie zależało mu na przyjaciołach i chciał się czegos o nich dowiedzieć. Altair spojrzał na elfkę i cicho, choć tak aby go usłyszała powiedział
Przepraszam. Mam nadzieję, że mi wybaczysz, Pani- Niziołek już nic nie powiedział. Postanowił, że spróbuje dalej zasnąć, chociaż nie był pewien czy mu się uda, bowiem reakcja elfki bardzo go poruszyła. Na prawdę Jej na nim zależało.
Poprawił więc sobie poduszki, oparł się o nie i zamknął oczy.

- Długo spałeś - głos elfki wyrwał go z porannej senności. Czuł się o wiele lepiej i stwierdził, że ma zdrowe nogi... Spał snem bez snu... Miał jakieś przebłyski z przeszłości... Karły... Kobieta.... I ten przerażający silny ból...
Spał twardo, ale jak długo? Tego nie wiedział...
Był ranek, a na drewnianym stoliku stały dwie miski z parującą zupą. Przy jednej siedziała kobieta i czekała. Zapraszającym gestem wskazywała miejsce i sugerowała by podszedł spożyć śniadanie..... Nie zwlekał długo... był głodny jakby z miesiąc nie miał nic w ustach...