Dlaszy opis świata

Tual jest jednym z pięciu kontynentów świata zwanego Trahonia. Cztery pozostałe to Frael, Mreva, Sthaul i Hunn. Nie zostały jeszcze jako takie odkryte, lecz nikt nie powiedział, że nikt o nich nic nie wie. Elfie statki onegdaj przybiły do brzegów Frael’u jednak spotkały się z agresją dziwnych stworzeń, które potem zidentyfikowali jako beholderów dotychczas mało aktywnych w Tual’u. Ekspedycja ta powróciła w uszczuplonym składzie i do tej pory Frael jest zamkniętym kontynentem. Z kolei zamierzchłe księgi mówią o Królewskim Rodzie elfów, który przybył do Tual’u z dalekiej krainy zwanej Sthaooul. Obecnie zdeformowana nazwa to Sthaul. Elfy nigdy nie odnalazły owych ziem, jednakże istnieją one – poza zasięgiem elfach statków. Hunn to kraina jeszcze bardziej odległa z całkiem odmienną kulturą niż tualska. Najbliżej Tual’u leży Mreva – duża wyspa uznana w zamierzchłych czasach za kontynent. Jest to wyspa smoków, wielkich smoków. Pamięta ona niezliczone bitwy tego gatunku. Jako, że w Tual’u smoki działają aktywnie a nie ma wiele smoczych gniazd uczeni sądzą, że musi gdzieś blisko być ląd, na którym można spotkać wiele owych gadów. Tak prezentuje się świat Trahonia. Nas jednak interesuje Tual – kontynent podbity przez ludzi. Świat nie znał ich do niedawna, a poznał z najgorszej możliwej strony. Zamierzeniem tego settingu DnD jest osadzenie graczy w świecie gdzie nie tylko stawiać będą czoła potworom i przygodom lecz także tyranii i niewoli. Tak, nie-ludzie nie są wolni. Żyją pod dyktando ludzi. Siatka podziemia szykuje powstanie jednak jest ono tak odległe jak księżyce Trahonii. Zunifikowany system rządów ludzi klasyfikuje prawnie Gildie Poszukiwaczy Przygód, gdzie jej członkowie mają prawo płacić podatki i zdawać raporty ze swych wyczynów. Świat Tual’u przypomina średniowiecze, mniej więcej jego środkowy okres. Jednakże króluje tu magia i mistycyzm a baśniowe i magiczne istoty borykają się z codziennymi sprawami.

Co powinieneś wiedzieć a boisz się zapytać.
1. Tual a podręczniki źródłowe DnD.
Wszystkie zasady opisane w Podręczniku Gracza, Przewodnik Mistrza Podziemi, Księdze Potworów i Podręczniku Psioniki są aktualne dla niniejszego settingu. Jeśli nie napisano inaczej należy stosować owe reguły. Jednakże Tual nie byłby wyjątkowy gdyby coś go nie wyróżniało. Rasy są trochę zmodyfikowane pod względem ich pierwowzoru, pojawiają się również nowe. Mechanika jest nietknięta, lecz na przykład nowe źródła magii jak kryształ maulior nadają tej dziedzinie inny wygląd.

2. Magia Tual’u
Świat jest przesiąknięty magią. Magowie a w szczególności ludzcy opanowali czarowanie w mistrzowski sposób. Jeśli zechcesz Mistrzu Podziemi możesz przyjąć, że magiczne przedmioty są trochę tańsze lub bardziej dostępne. No cóż według prawa ludzkiego nie-ludzie mogą posiadać maksymalnie trzy przedmioty nasączone magią jednak bohaterowie nie będą się chyba tym przejmować, prawda?

3. Klimat Tual’u
Gdy tworzyłem ten setting inspirowały mnie filmy takie jak „Bravehart: waleczne serce”, „Equilibrum”, „Robin Hood: Książę złodziei” czy „Spartakus”. Filmy o rebelii, wyjętych spod prawa, walczących z tyranią. Tual jest mrocznym miejscem gdzie prawa ludzi i boga Hextora są ściśle przestrzegane. Wróże szperają zaklęciami szpiegowskimi po całym kontynencie. Karmazynowa Gwardia jest bezwzględna i niszczy wszelkie przejawy nieposłuszeństwa. W tym właśnie świecie mają odnaleźć się bohaterowie. A czy będą grupą Karmazynowych Gwardzistów, którzy przenikną do siatki Podziemia, czy neutralnymi poszukiwaczami przygód,czy wreszcie honorowymi bojownikami o wyzwolenie Tual’u… zależy tylko od was. Powtórzę raz jeszcze Tual nie jest wesołym miejscem rodem z Piotrusia Pana. To brutalny świat gdzie nikt nie może być pewny jutra. To tu przyjaciel staje się wrogiem po jednej rozmowie z kapłanem Hextora okraszonej sakwą złota. To tu każda mieszana krew jest ścigana aż na kraniec rzeczywistości, albo i dalej. To tu magowie trzymają władzę na wpół z Shak’al’ami – szlachcicami ludzi. Nie ma tu miejsca na sentymenty – stawką jest status quo, które ludzie starają się utrzymać a Rasy obalić raz na zawsze. Bohaterstwo często przypłacone jest śmiercią a kapłanów, którzy potrafią wyprosić u boga wskrzeszenie postaci szukać ze świecą gdyż jedyne legalne świątynie to świątynie Hextora. Korupcja, zabójstwa, wojny rodów szlacheckich a pośród tego wszystkiego skarby czyhające na Wyspie Czaszki Smoka i yuan-ti próbujący wskrzesić swego boga Merrshaulka. Może kiedyś po Tual’u chodzili prawdziwi herosi, lecz teraz od każdego znalezionego skarbu płaci się podatek a ci którzy wynajmują awanturników chętnie pozbyliby się ich po wykonanej robocie. Jednym słowem Tual nie jest dla mięczaków.