PRZYGODA: JA,BEŁKOTNIK [MG Danaet] - CZĘŚĆ TRZECIA

Elf roześmiał się na słowa gnoma.
- Brda to krasnoludzka kobieta. Nie mi oceniać czy ładna czy nie - popatrzył na obecnych tu Godbellego i Fistusa.
- Co do szczegółów to dużo rzec nie mogę. Znikali w przypadkowej kolejności. Zniknięcia zaczęły się po dziwnej burzy nad lasem jednak niepodobnej do tej, która nawiedziła nas wczoraj. Właśnie wczoraj było tysiąc a dziś jest pięćset. Podejrzewam, że jutro będzie o wiele mniej jeśli nadal będziecie się ociągać. - lekki uśmniech przeszedł po twarzy konstabla.
- Niestety 500sz to jedyne co mogę zaoferować wam na początek.
Wiec jak? Zastanówcie się i dajcie mi odpowiedź.
A co do maga, którego mi potrzeba to zaraz wszystko wyjaśnię...

- To może najpierw wyjaśnij. Potem wyjdziemy, omówimy wszystko za i przeciw, po czym damy ci odpowiedz - rzekł zniecierpliwiony zaklinacz

Fist spogląda w oczy elfa uśmiechniety i zaciekawiony. Mozna by nawet powiedzieć, że się bezczelnie gapił. Ale niewiadomo co roi się w tej jego główce. Po chwili zaczęły mu sie powoli otwierać usta. Znów dało się słyszeć chrapanie. Krasnalud zasnął na stojąco z otwartymi oczami.

- Krasnoludzka?! O rzesz w kurwę... Nie no faktycznie o gustach nie będziemy gadać.

Konstabl podszedł do małej szafki i wyciągnął z niej zawiniątko.
- Panie magu - rzekł do Dimbla - Jeśli pan taki niecierpliwy. Znaleźliśmy to przy wozie jednego z kupców - rozwija i waszym oczom ukazuje się świecący na różnokolorowo kamień.
- Było całe w błocie. U nas aż do wczoraj nie padało. Podejrzewamy więc ,że ten kto to zgubił lub zostawił przybył z lasu gdzie są mokradła...
Wręcza kamyk zaklinaczowi.
- Co pan na to?

- Hmmm.... - zastanowił się gnom. Coś wymamrotał, parę razy kiwnął ręką [wykrycie magii]. - Ciekawe, tak bardzo ciekawe ....

Dimble
Czar zaczął działać i twoim oczom ukazała się silna aura, która zmieniała się z każdą sekundą. Widywałeś ja wielokrotnie - to aura transmutacji...

-Nie chcę być niemiły elfie, bo wszyscy jesteśmy uczciwi i działamy w dobrej sprawie, ale zauważ, że to TY poszukujesz zaginionych ludzi, TY musisz wytłumaczyć wieśniakom to co sie dzieje i MY raczej też mamy coś do gadania w sprawie zarobku, szczególnie ze od naszej postawy zależy to jak rozwiazecie ten problem. Dlatego proponuje jednak 1000 złota, co by moje obolałe kości zechciały pogruchotać troche tego diabelstwa co Was dreczy, umowa stoi?

Krasnalud przez chwile mamrotał coś pod nosem, po czym obudził sie w wyniku zamieszania i patrzył na kamień [szacowanie].

Fistus
Kamień ładny i na oko wart z 300sz. Fakt, że magiczny może podnosić jego wartość. Ale czy oby na pewno jest magiczny???? Raczej tak bo nie spotkałeś się z tak zmieniającym kolory naturalnym tworem.

Podchodze do zaklinacza.
- No i co nam o tym powiesz? Mój ty pulchny przyjacielu. Warte to coś czy zwykła błyskotka?

Elf pokręcił przecząco głową.
- Nie nie zgodzę się na więcej niż 500. Daje to z własnej kiesy. Jak chcecie wydębić więcej ruszajcie do sołtysa. On może wam dać może ze sto złotych monet dodatkowo.
- Wiec co magiczne? - spytał gnoma

*Tak miedzy wierszami szepsze - pamietaj Dimble ze identyfikacja kosztuje, nie mow nic za darmo *

- Hmm.... na pewno jest to kamień magiczny, co do tego nie mam żadnych wątpliwości. - powiedział gnom nie odrywając wzroku od błyskotki - jednak nie posiada on raczej większej magicznej mocy .... - przerwał
- Bardziej ciekawi mnie ..... ehhh.... gdzie znajdę kupca przy którym to znaleźliście ? - spytał konstabla wsuwając kamień do kieszeni. (jeżeli się zmieści, jeżeli nie to do plecaka).

- Hola! - krzyknął konstabl - Kamyk wraca do mnie. - Jakbyś mnie słuchał panie czarodzieju to być wiedział, że ów kupiec zaginął...

Fistus stara się zabrać kamień gnomowi. Cały czas przygląda mu się jak dziecko i uśmiecha.
- Ale ładniutki. chce się nim powawić. Dajcie mi go - mówi i tupie noga.

- Dobra, w takim razie należałoby na dobry początek przeczesać pobliskie lasy i miejsce w ktorym znaleziono ten klejnocik... Idziemy drużyno?!
//(licze na głośne TAK), mam do obmówienia z Wami jeszcze jedną sprawę..

-Łapy precz od tego kamienia!
-Wybacz panie,ale oni jak dzieci.-zwracam się do elfa.

- Panie - wytrzeszczył oczy na konstabla - jeżeli mamy mieć punkt zaczepienie muszę go zabrać ze sobą - a jeżeli chcesz wiedzieć więcej o kamieniu daj mi jeden dzień.

Krasnalud przygląda się wszystkim z grymasem na twarzy. Po chwili uśmiecha się i podbiega do kuzyna.
- Idzemy? Gdzie? - usmiecha się - Na przygodę? jeku ale będzie super. Ale powiesz im żeby mi dali kamień prawda? Ja go przechowam, obiecuje, że nie zawiode. Proszeee.... - patrzy z błagalnym spojrzeniem.

Elf uśmiecha się do was pojednawczo.
- Uspokójcie się panowie. Kamień jest ma wąłsnoscią. W mieście nazwanoby go dowodem rzeczowym. Wiem, że zechce apn go zidentyfikować. Prawda? Tak wiec jutro go panu dam właśnie w tym celu. Jednak teraz proszę... - wyciąga dłoń do Dimblego...

- Spokojnie kuzynie, czeka nas lepsza zabawa niż zabawianie sie jakimś kamieniem, oddawaj go Dimble i chodźmy juz, dobrze?

- Dobrze, ale sam mi go przyniesiesz - wyciągnął kamień i włożył w dłoń konstabla. - Gdzie znajdziemy mokradła? - spytał z wyrzutem.

Patrzy przez chwile na kuzyna, po czym szeroko sie uśmiecha.
- Dobrze...chodźmy.

wychodzę z kuzynem i czekam na zewnątrz na resztę