PRZYGODA: JA,BEŁKOTNIK [MG Danaet] - CZĘŚĆ DRUGA

Bohaterowie przybyli do Herdville. Nie wszyscy jednak. Dorgan kapłan Gonda i Niblagon tropiciel zabawili dłużej na trakcie wiedzeni własnymi sprawami. Kiedy dołączą do reszty towarzyszy? Tego nie wiadomo. Tymczasem Godbelly, Dimblei Imsh trafili do gospody "Pod Tarczą" prowadzonej przez niejakiego Jen'a. Gospodarz to człek mało uprzejmy dla nieznajomych - jak widać ma swoje powody. W gospodzie towarzysze posilali się i popijali rozmawiając przy tum. Krasnoludzkiego wojownika zaintrygował tajemniczy jegomość ukrywający swe oblicze pod kapturem. Gdy gnomy udały się na spoczynek Godbelly zauważył zbliżającą się burzę. Nie czekał długo zaprowadził kuca do stajni. Wówczas zaczęły się dziwy. Tajemnicze pająki utkane z piorunów poczęły zstępować na wioskę. Gnom Imsh dzielnie stanął do walki z małym przedstawicielem tego gatunku. Jednakże gdy go pokonał sprawił, że ten wybuchł i ranił Dimblego - raczej poważnie. Tymczasem w izbie na dole krasnolud u boku zakapturzonego jegomościa walczył z dużym "pajęczkeim". Nie dane mu jednak było go powalic gdyż ten uciekł wraz ze swymi pobratymcami... Tajemnicza burza odeszła tak szybko jak się pojawiła. Jednakże poszukiwacze przygód najpewniej zjednali sobie przychylność gospodarza.
Czy dziś gnomi kapłan Gonda i elfi tropiciel dołączą do swych kompanów? Czy Godbelly dowie się kim jest tajemniczy osobnik i jakie ma zamiary? Czy gnom Imsh znów spoi tajemniczym trunkiem swego kompana? Czy Dimble odzyska przytomność po porażeniu prądem? Na te pytania niedługo poznamy odpowiedź...

Dzień pierwszy
12 Eleanis 1372 R.D (noc)

Gospodarz poszedł po strawę i mocne trunki. Jednakże przed tym posłał dwóch nadal przestraszonych wieśniaków po sołtysa.
- Niech mi tu przylezie szybko i bez ociągania. Albo te dwa woły co che kupić ode mnie podrożeją dziesięciokroć.
Tajemniczy jegomość schował miecz do pochwy przy pasie. Godbelly starając się przebić wzrokiem osnowę kaptura próbował coś dostrzec... Udało mu się! Nieznajomy był na tyle nieostrożny, że światło lampki oliwnej padło prosto na jego twarz. Oblicze miał surowe. Ciemne brwi były zmarszczone w grymasie niezadowolenia. Usta zacisnęły się mocno i tworzyły teraz poziomą mała kreskę. Jednak oczy, one były najgorsze. Tęczówki tajemniczego osobnika były czerwone jak rozżarzone węgle w palenisku...
Nieznajomy najwyraźniej nie zwrócił uwagi ,ze został zauważony lub nie dał tego po sobie poznać.

Tymczasem na piętrze...
Dimble powoli odzyskiwał siły. Obudził się lekko obolały (wyleczone 9/10 obrażeń). Obok gnom Imsh pilnował go czujnie...

Idę na górę do gnomów zobaczyć czy wszystko w porządku z nimi. Opowiadam im sytuacje z mojego punktu widzenia, mowie o nieznajomym, jesli z Dimblem juz w porzadku to ponaglam do zejscia na dół bo zaraz będzie soltys.

Zaklinacz powoli wracał do rzeczywistości. Na początku widział wszystko co go otacza w czarno-białych barwach potem jednak świat począł nabierać kolorów. Szmer w głowie i rozmazane otoczenie było nawet gorsze od następstw trunku otrzymanego od Imsha.
Głowa bolała niemiłosiernie, jednak pusty żołądek nie przyniósł więcej nieprzyjemnego. Gnom wstał. Zachwiał się, ale ustał. Doszedł do siebie.
- Co mi się stało - spytał gnoma obok - Nic nie pamiętam ...

Do Dimblego
- I dobrze, że nie pamiętasz! Walka była! Dobrze ,że on cię pierdzielnął bo ja bym to zrobił!
Zaczynam grzebać w swojej torbie wyjmuje metalową buteleczkę i wypijam <+8 pw ///Edit MP///>
Po czym podnoszę się i schodze na dół.

Gnom nie wiedział co mają znaczyć słowa wypowiedziane przez Imsha. Zobaczył tylko jak ten coś łyknął i zszedł na dół.
- Co? Nieznajomy? Sołtys? Co się dzieje? - gnom chyba stracił pamięć. Nie wiedział co się dzieje. - "Odpowiedź uzyskam pewnie na dole" - pomyślał i zszedł chwilę po barbarzyńcy ...

Czekamy więc na sołtysa...

Tak więc całą gromadą zebraliście się na dole. gospodarz uraczył was przednią wódką. Tajemniczy jegomość w kapturze odmówił napitku. Sołtys przybył niebawem. Był to korpulentny jegomość o łysej czaszce. Widać było po ni, że ostatnie wydarzenia nie przeszły u niego echem.
- Witam panów i ciebie gospodarzu. Cóż to za zebranie po nocy. Czyżby owi wędrowcy mieli co do dodania w sprawie ostatnich wydarzeń?
Sołtys patrzy na zniszczenia w gospodzie - na ławę i na dziury w suficie - gwiżdże donośnie.
- Fiu fiu to u was prawdziwy kataklizm przeszedł Jen. Caliście?
Jen trzęsącą się dłonią polał sołtysowi szklanicę.
- A to panowie - zwrócił się do was - Sołtys tej mieściny. Ian Moore we włąsnej osobie.
Ian zajął wolny taboret i spoglądał na was pytająco. Lewą dłonią nadstawił szklankę gospodarzowi a ten polał mu obficie...

- Witam sołtysie - biorę potężny łyk - Costu u was burze to prawdziwe z piorunami. Dawno takiej burzy żem nie widział.

- Tak to prawda, ja też takiej nie pamiętam - ozwał się gnom - Ciekaw jestem co może być przyczyną owych wyładować ... - przerwał w zamyśleniu - i jak często mają miejsce? - dodał po krótkiej chwili milczenia...

- Ba, sie uczepiła ta burza waszej wiochy jak rzep do tyłka, chybaście sobie zasłużyli, ha? Mówcie no panie sołtysie co wiecie, bo nastepnym razem nas nie będzie i ni przyjdzie komu dziękować!

Sołtys przechylił szklanicę do dna i zakąsił jakimś mięsiwem znalezionym na stole.
- A no tak panowie. Wiecie my tu obcych nie lubimy. My spokojni ludzie. My się urodzili na tej ziemi i na niej przyjdzie nam umrzeć. A to co ziemia zrodzi to dziękować bogom za to. Jednak uprzedzeni też nie bywamy. Nasza ostrożność podyktowana jest niespokojnymi czasy. Wojna niedawno zakończona my do chałup wrócili. Co zdołali to odbudowali.
Chwilę zamyślił się maż i podjął znów z westchnieniem głęboki
- Ale do każdej społeczności czort zawitać umie. Zanim jednak przejdę do rzeczy zapytam wprost. Co tu się działo już wiem. Jednak coście za jedni - to pytanie mnie nurtuje. Wyglądacie jak wędrowcy jednak nie kupcy i nie posłańcy. Awanturnicza krew w was płynie czy to tylko przypadek? A może wy wojacy z armii co to po wojnie nie dorobili sę i teraz najmitami zostali?

///Sprawa organizacyjna. Aby nie było przestojów to ustalam taki porządek sesji. Jeśli nie ma inicjatywy w walce to posty piszcie alfabetycznie czyli Dimble, Godbelly i Imsh, Niblagon. Skasuję tą wiadomość jak wejdzie to w życie czyli od kolejnego posta. Tylko nie gadać mi tak na sesji

///

- My tu tylko przejazdem... - odezwał się lekko poddenerwowany zaklinacz, łyknął do dna i kontynuował - nie powinno obchodzić nikogo kim jesteśmy i skąd przychodzimy, istotną i niepodlegającą dyskusji rzeczą jest fakt, iż to my ocaliliśmy chyba jedyną karczmę w wiosce. Prosiłbym więc o trochę szacunku ... - podstawił kufel do karczmarza aby ten go napełnił - Zapewniam, że gdy tylko słońce wzejdzie ponad widnokrąg nas już tutaj nie będzie ... - skończył i wypił co mu gospodarz nalał ...

Nie tak prędko chłopcze, gdyby każdy poszukiwacz przygód fukał na całe otoczenie, to by bardom nie było o czym śpiewać! Powisz nam może sołtysie co to za zmora Was nawiedza, a nigdy nie wiadomo czy nie będziemy mogli Ci pomóc za troche grosza.

Chlam dalej i czekam na rozwój wypadków.

Sołtys pokiwał głową i pomyślał przez chwilę.
- Grosz powiadasz. My ludzie spokojni a spokój i bieda w parze częstokroć idą. No ale coś grosza jak powiadasz może się znajdzie. Niewiele ale po okolicy popytam. Tymczasem powiem wam tyle. Giną wioskowi i nie tylko. W ciągu dziesięciodnia zaignął Tim Kołodziej, Brda – Krasnoludzka szwaczka, Heroul – elf tropiciel i kilku innych. Wszystko zdarzyło się niedługo po dziwnej burzy jaka nawiedziła okolice wsi. czyli niedawno. A była do tej niepodobna. Konstabl wyjaśni wam to i owo - tu pokazał na zakapturzonego jegomościa...
Jednakże nie dane mu było powiedzieć nawet słowa gdy na zewnątrz usłyszeliście tętent kopyt...

Drzwi gospody otwarły się i stanąl w nich dawno oczekiwany towarzysz podróży - elfi tropiciel...

Elf wszedl niezwykle szybkim krokiem do środka poprawil miecze przy pasie...wyprostowal pognieciony plaszcz, sciagnal kaptur z glowy i rzekl :
- Przepraszam was moi przyjaciele za te spoznienie...ach (na twarzy tropiciela pojawil sie grymas zamyslenia)...jakie teraz dziwne rzeczy sie dzieja w naszym gronie, a i na swiecie nawet natura podziwniala....powiedział tropiciel i przysiadl sie do swoich starych znajomych :
- No przyjaciele...was tez ta dziwna burza zastala w tej miescinie....bo mi tak tylek zlała ze az strach...po czym usmiechnal sie szczerze i wyciagnal stary drewniany kubek jednoczesnie spogladajac na gospodarza porozumiewawczo aby mu nalal trinku czym predzej.

- Tak więc, Konstablu drogi zacznij mówić. Bo sołtys chyba nie jest w stanie ... - powiedział gnom spoglądając na zakapturzonego

Konstabl zdjął kaptur. Waszym oczom ukazało się elfie oblicze.
- Zwą mnie Ferlin. Pilnuję tu prawa - elf zaczesał ciemne włosy. Jego oczy wzbudzały na równi zainteresowanie i strach. Godbelly już je widział. Płonęły na czerwono jak ognie piekielne.
- Wiedzieć wam panowie to, że obserwuję was dokładnie. Nie wiem czy nadajecie się do tego co chcę wam zaproponować. No ale do rzeczy. Widziałem co potrafi rudy krasnolud. mały i silny gnom też widać mocny w ramionach - a ty mały przyjacielu - zwraca się do Diblego - i ty kuzynie - Te słowa kieruje do tropiciela - Co potraficie jeśli mogę spytać?

Ważne, żeś elfie podejrzliwy widzał już co z mym gnomim towarzyszem zdziałać umiemy, a zaufaj mojej głowie, że lepij nie wiedzieć, co te magiczne dumą oblepione diabełki tworzyć potrafią, lub gorzej - nie potrafią. Ten tu machać mieczykami potrafi, tyż sie przyda na froncie, co by tylko w gacie nie narobił jak to sie waszej rasie zdarza, hehehe, wracajac, co nam proponujesz za układ?

Zwracam się do Godbelly'aego
- Rację powiadasz. Dużo umiemy ale co ważniejsze bracie za ile to potrafimy zrobić.
Przyglądam się podejrzliwie na konstabla.
- Tak więc znajdzie ise coś w waszej sakwie?

- W sakwie znajdzie się. Ale nadal wasi kamraci nic nie powiedzieli o sobie. Co języka w gębie zabrakło?

- Dobrze ze zaczales o tych mieczykach krasnoludzie...bo zaraz bedziesz mogl narobic w gacie na miejscu jak bedziesz mial jeden miecz wsadzony po same jelita....powiedzial rozeźlony elf..
- I nie zartuj tak sobie w moim towarzystwie bo zaraz zaczne tobie przypominac wasze tchorzowskie wybryki....a wracajac do tematu drogi kuzynie to umiem poslugiwac sie dobrze tymi oto mieczykami jak rowniez symbolem naszej zrecznosci...powiedziawszy to elf poklepal sie po swoim łuku ktory byl przewieszony przez jego ramie...

- Oj panie panie, chyba nas nie doceniasz. Pytasz co umiem? Powiem więc tak: nie pokażę tutaj tego co potrafię, bo potem to ja, zaraz po owych wyładowaniach byłbym tematem rozmów waszej władzy. Zobaczysz co potrafię... wszystko w swoim czasie ... - rzekł gnom tajemniczo gnom ...

- Czyli nic się nie dowiem od tajemniczego gnoma - rzekł konstabl i wstał.
- Wiec nic tu po nas panie sołtysie. Nie ma maga, to nie ma jak się za to wziąć. Bo jak na mój gust to co się tu działo to magia pierwszej wody. No ale cóż. To tylko banda mieczy do wynajęcia. Nie ma wśród nich takich co magie potrafią poznać i powiedzieć co to cholerstwo potrafi.
Tymi słowy elf zakończył i ruszył w stronę drzwi. Sołtys również wstał i zbierał się do wyjścia...

- Hej hej zatrzymaj się. Ten oto maleńki gnomik wypisz wymaluj czarodziej. Sam widziałem jak świecące kółeczka puszczał. A i kiedyś pokazywał to i owo. Co prawda ostatnio w walce cosik mu nie wyszło ale nada się zapewniam.
Dochodze go Dimblego i delikatnie wypycham go na środek.
- No przedstaw się ładnie panu.