Krypta Trzech Króli - WĄTECZEK GŁÓWNY

- Zaraz, zaraz - rzucił szybko łysy gnom patrząc pożądliwie na sferę trzymaną przez starca - A co z tym? - wskazał grubawym paluchem na kulę
- Z tym wiąże się całkiem inna tajemnica - słowo wypowiedziane na samym końcu "tajemnica" przykuło uwagę wszystkich - Stworzyłem Kryptę aby znaleźć śmiałków gotowych aby wyruszyć odrobinę dalej niż tylko milę za miasto. Poszukuje śmiałków gotowych na poświęcenie w imię większej idei, niekoniecznie dla złota czy sportu - posłał blady uśmiech gdzieś do swoich odległych wspomnień - Ta kula zaprowadzi ich w różne miejsca, gdzie układanka jaką zawiera będzie powoli składać się w całość - zmrużył chytrze oczy patrząc na Omberta - Ale widać mój mały przyjacielu nie jesteś zainteresowany... - kula zniknęła w fałdach szaty Mistrza Gry co spowodowało wręcz paniczną reakcję Glima.
- Nie! - krzyknął trochę zbyt głośno a słowo to odbiło się echem od ścian potężnej jaskini. Mistrz spojrzał z zaskoczeniem na gnoma
- Wiem, że Garl hołduje jubilerom i kamieniarzom a nie zachłanności i chciwości...
- To nie tak - mruknął przepraszającym tonem Glim
- A jak? - spytał z uśmiechem Mistrz Gry opierając łokcie o stół i splatając palce.
Glim zaczerwienił się i wymamrotał coś o poszukiwaniu przygód i emocjach z tym związanych. Mistrz Gry zaśmiał się serdecznie zawieszając wzrok na każdym z obecnych.
- Wiem o tobie więcej niż ci się wydaje Glim. Znam niejeden twój sekret. Nie obawiaj się, nie zamierzam cię ani szantażować ani zdradzać. W sumie to rad jestem, że udało się wam dotrzeć do końca próby. Żałuję, że nie udało się wam zdobyć sfery. - Twarz Glima zszarzała jakby zobaczył co najmniej ducha lecz uspokoił się po kolejnych słowach starca.
Shiva słuchała słów Mistrza i z lekkim znudzeniem bawiła się klamrą od magicznego pasa.
- Tak więc - rzekła spokojnie ale z wyraźnym znużeniem - Niech pan przejdzie do rzeczy, bo nie wiem co mam odpowiedzieć Ombertowi i czy dziś jeszcze napiję się wina w jego towarzystwie czy nie?
Starzec pokiwał głową
- Zgoda! - klasnął w dłonie z tym samym entuzjazmem debilnego dziewięciolatka co zawsze - Zatem musicie rozwiązać... nie to się robi nudne. Skoro chcecie ruszyć w nieznane ostępy i przeżyć przygodę godną pieśni barda to weźcie Sferę i niech prowadzi was mądrość.
Położył kulę na stole i wstał dając znak, że skończył już rozmowę z nimi. Odchodząc rzucił tylko przez ramię
- Wyjście jest tam - trzy pary oczu skierowały się na wskazane przez starca miejsce aby dostrzec małe drewniane drzwi, których wcześniej najpewniej tam nie było.
Glim dotknął niepewnie kuli jakby obawiając się, że może uczynić mu krzywdę.
- To jak? - spytała Shiva - Zaprosisz mnie na to wino? - posłała mu pełen ciepła uśmiech zapinając sobie pas wokół talii.

- W rzeczy samej milady. - Ukłonił się z uśmiechem podając dłoń dziewczynie. - Pani pozwoli, że będę jej towarzyszył w drodze na dwór. - Zaśmiał się, po czym ruszyli razem z gnomem w stronę wyjścia.
Ombert chciał porozmawiać jeszcze z mistrzem gry, jednak nie chciał mu też przeszkadzać. Poza tym Glim nadawał się odpowiednio na kogoś, kto mógł by objaśnić mu wszystko po kolei. Nie chciał teraz jednak o tym myśleć. Zależało mu na tym aby wrócić do gospody kuzyna i wypić coś dobrego razem ze swoją nową przyjaciółką.
W drodze powrotnej nie pytał nic o magiczną kulę, ani o jakieś osobiste odczucia Glima na jej temat. Cały czas starał się spożytkować na romantyczne zabawianie Shivy, której nie dano mu było jeszcze poznać bliżej - miał zamiar to nadrobić.

Piszę posta wedle życzenia na SB.